नमस्कार मित्रांनो ✍ Dynamo Shayari मध्ये आपले स्वागत आहे. मी तुमचा प्रिय मित्र विकास यादव आहे. तर माझ्या प्रिय मित्रांनो, आजच्या पोस्टमध्ये आपण याबद्दल बोलणार आहोत – हृदयस्पर्शी प्रेमकथा, Good Night SweetHeart Images.
हृदयस्पर्शी प्रेमकथा
प्रेम आंधळ असत
हितेश नावाचा मुलगा खूप मोठ्या आणि श्रीमंत कुटुंबातला होता. मला म्हणायचे आहे तो म्हणजे रितेशच्या वडिलांकडे खूप मोठी नोकरी आणि खूप मोठे साम्राज्य होते. यामुळे हितेशला त्याच्या वडिलांच्या पैशाचा खूप अभिमान होता.
त्याला एकाच वेळी खूप मैत्रिणी आणि खूप मैत्रिणी होत्या. पैशाने खूप श्रीमंत असल्याने तो लोकांना काहीही समजावत नसे, सगळ्यांशी भांडायचा आणि सगळ्यांशी अतिशय वाईट मानसिकतेने वागायचा.
हेच कारण आहे की हितेशला चांगले मित्र नव्हते, तो त्याच्याकडे असलेल्या सर्व मित्रांसोबत राहत होता तो फक्त त्याच्या पैशाने मौजमजा करण्यासाठी. मात्र हितेश काही अडचणीत सापडल्यावर त्याचा कोणीही मित्र त्याच्या मदतीसाठी पुढे आला नाही.
हितेश अनेकदा त्याच्या मित्रांसोबत फिरण्यासाठी देशाबाहेर जात असे. कारण त्याच्या वडिलांकडे इतकी संपत्ती होती की त्या संपत्तीतून हितेशने कितीही खर्च केला तरी ती कमी होणार नव्हती.
या कारणास्तव हितेशला त्या संपत्तीचा खूप अभिमान होता आणि त्याने नेहमी आपल्या मित्रांसाठी मोठ्या पार्टी आयोजित केल्या आणि मग त्यांच्यासोबत कुठे जायचे असे विचारले.
हितेशला मुलींचे व्यसन जडले होते आणि तो मुलींसोबत खूप वेळ घालवतो असे त्याला वाटायचे. भरपूर पैसे असल्यामुळे तो खूप मुलींसोबत फिरायचा आणि मुलींसोबत नाचायला आणि गाण्यासाठीही बाहेर जायचा. तो रिसॉर्टमध्ये जाऊन मुलींना खाऊ घालायचा आणि मग बाहेर फिरायला जायचा.
एके दिवशी मी काही कामानिमित्त माझ्या गच्चीवर फिरत असताना मला माझ्या घरासमोरच्या गच्चीवर एक अतिशय सुंदर मुलगी बसलेली दिसली. आपल्या पैशाच्या जोरावर हितेशने विचार केला की मुलगी कोणतीही असो, हितेशने एकदा इशारा दिला तर कोणतीही मुलगी त्याच्याकडे आपला दृष्टिकोन दाखवणार नाही.
पण ती एका चांगल्या आणि उच्च घराण्यातली होती आणि फक्त पैशासाठी कुणासोबत जाणारी मुलगी नव्हती. मुलीला हसवण्यासाठी हितेश तिला अनेक प्रकारे खेचण्याचा प्रयत्न करायचा.
पण ती मुलगी कोणाच्या बोलण्याने प्रभावित होईल अशा प्रकारची मुलगी नव्हती. हितेशने अनेक मुलींना त्याच्याशी बोलायला पाठवले, पण मुली मान्य करायला तयार नव्हत्या.
हितेश त्या मुलीसाठी पुरुषासारखा वेडा होत होता. कारण हितेशची वृत्ती अशी होती की जर मुलीने नकार दिला तर त्याला खूप राग यायचा. हितेश विचार करत होता की मुलगी कोणत्याही कारणास्तव नकार देत असली तरी आपण तिला कितीही पैसे दिले तरी आपण तिला आपल्यासोबत यायला भाग पाडू.
एक मुलगी तिच्या मित्राला तिच्या घरी एक पैसाही पाठवू नकोस असे सांगते. हे घे. मुलीला सांग की तुला माझ्याकडून हवे तेवढे पैसे, पाहिजे तेवढे जेवण घे, पण माझ्यासोबत फिरायला तयार राहा. पण ती आजही कोणत्याही परिस्थितीत तयार होणार नाही हे ऐकून हितेश चांगलाच संतापला.
आता हळूहळू हितेश पूर्णपणे बदलू लागला. हितेश कोम: त्या मुलीशिवाय दुसरी मुलगी दिसत नव्हती. हितेश कितीही मुलींसोबत फिरायचा. आता तो त्या मुलींपासून पूर्णपणे दूर गेला होता आणि आता तो त्याचा जास्त वेळ घरी घालवत होता.
ती मुलगी त्याच्या गच्चीवर यायची तेव्हा हितेश त्या मुलीकडे तळमळलेल्या नजरेने बघायचा आणि तिची समजूत घालायचा प्रयत्न करायचा. पण कदाचित त्या मुलीला हितेशची पूर्ण माहिती असेल, त्यामुळेच ती मुलगी हितेशकडे न जाण्यासाठी अनेक बहाण्या करत असे.
मुलीचे वडील सरकारी विभागात कामाला होते आणि बदली झाल्यानंतर ते हितेशच्या घराजवळच्या अपार्टमेंटमध्ये राहायला आले होते. मुलगी लांबून आली असल्याने तिला कोणीही मित्र नव्हते. मुलगी बाहेर फिरायलाही गेली नाही.
त्याच्यासोबत फिरायला कोणी मित्र नसल्यामुळे, नवीन असल्याने त्याला एकटे फिरणे शक्य नव्हते. तिथल्या बहुतेक मुली चांगल्या स्वभावाच्या नव्हत्या, त्यामुळे ती मुलगी तिच्या एकाही मैत्रिणीला पसंत करत नव्हती.
हितेशला त्या मुलीची नेहमी आठवण यायची. पण असे काहीही झाले नाही. काहीही झाले नाही, तर मुलगी तिचे अपार्टमेंट सोडणार होती. त्यांचे वडील सरकारी अधिकारी असल्याने त्यांची दर ३ महिन्यांनी दुसऱ्या ठिकाणी बदली होत असे.
त्या शहरात राहून ३ महिने पूर्ण होताच त्यांची बदली इतरत्र झाली. अशा परिस्थितीत हितेशला खूप वाईट वाटू लागले कारण तो ज्याच्यावर प्रेम करतो त्याच्याशी तो कधीच बोलू शकत नव्हता.
हितेशला हे कळताच तो खूप दुःखी झाला आणि विचार करू लागला की माझी अशी काय चूक होती की आजपर्यंत मी त्या मुलीला नीट पाहिले नाही? पण तो दिवस त्या शहरातला शेवटचा दिवस असल्याचं समजलं आणि हितेश त्या मुलीला भेटायला यायचा आणि काहीतरी बोलायचं.
मुलगी बाहेर जात असताना हितेश जात नव्हता. मुलीला पाहताच हितेश थांबला. त्याचं झालं असं की, ती मुलगी हितेशकडे गेली होती आणि तिला त्याच्याशी काहीतरी बोलायचं आहे, असं सांगत होती.
ती मुलगी आहे आणि देशाला सांगते की तुला पैशाचा खूप अभिमान आहे. आणि तुम्ही अनेक मुलींचे आयुष्य उद्ध्वस्त केले आहे. यामुळे देवाने तुला शिक्षा दिली आहे की, एका चांगल्या मुलीला भेटणे सोडा, तू तिला पाहू शकणार नाहीस.
असं म्हणत हितेश पुढे सरकतो आणि मनातल्या मनात स्वतःला शिव्या देत राहतो. हितेशला वाटतं माझ्याकडे इतके पैसे आहेत आणि मला एकही चांगली मुलगी सापडणार नाही, एवढ्या पैशाचं मी काय करणार?
हे अगदी खरे आहे मित्रांनो, तुम्हाला कितीही पैसे मिळाले तरीही. माणसाला त्याच्या संपत्तीचा अजिबात गर्व नसावा. कितीही पैसे मिळाले तरी ते तुमचे चारित्र्य सुधारू शकत नाही. जर तुमच्याकडे खूप पैसे असतील तर ते सुरक्षित ठेवा आणि चांगल्या कामासाठी वापरा.
रोमँटिक प्रेम कथा
एक मुलगा सुमारे 19 वर्षांचा होता, त्याचे नाव सौरव होते. तो एक अतिशय खेळकर, थोडा हुशार मुलगा होता जो वाचन आणि लेखनात पारंगत होता. गावापासून दूर शहरात राहून त्यांनी शिक्षण घेतले.
उन्हाळ्याच्या सुट्या आणि होळीच्या सणामुळे सौरवचे कॉलेज बंद होणार होते. ते कोलकाता शहरातून झारखंडमधील रांची जिल्ह्यातील त्यांच्या घरी येणार होते.
सौरवचे घर रांची जिल्ह्यात होते. कॉलेज संपल्याबरोबर सर्व मुलं ट्रेनने आपापल्या घरी गेली. त्यानंतर सौरवही आपल्या घराकडे जाण्यासाठी तिकीट घेण्यासाठी तिकीट काउंटरवर गेला.
तिकीट काउंटरवर पोहोचताच तिथे प्रचंड गर्दी झाली होती. मात्र दुसरीकडे तिकीट काउंटरच्या दुसऱ्या रांगेत महिलांची रांग लागली होती. ट्रेन लवकरच येणार होती आणि सौरवलाही घाईत तिकीट काढण्याची गरज होती.
तिकीट काउंटरवर गेल्यावर त्याला दिसले की, प्रचंड गर्दीमुळे त्याला रांगेत खूप मागे उभे केले आहे. आता तिकीट मिळणे अवघडच नाही तर अशक्य आहे, असे सौरभला वाटले. कारण ट्रेन यायला फक्त 10 मिनिटे बाकी होती आणि तिकीट काउंटरवर जवळपास 100 लोकांची लांबच लांब रांग होती.
खेळाची लवकर तिकिटे मिळवण्यासाठी तो काहीतरी युक्ती विचारात होता तेव्हा त्याची नजर एका मुलीवर पडली. ती मुलगीही महिला तिकीट काउंटरवर तिकीट काढण्यासाठी रांगेत उभी होती.
ती मुलगीही रांचीला जात होती आणि तिकीट फॉर्म भरण्यासाठी तिच्याकडे पॅन नव्हता. अशा स्थितीत सौरवच्या वरच्या खिशातील पेन पाहून ती मुलगी म्हणाली, मला थोडे पेन द्या, मलाही तिकीट घेण्यासाठी फॉर्म भरावा लागेल.
यानंतर सौरव म्हणतो- मी लिहिण्यासाठी पेन तोडेन पण प्लीज माझे तिकीट पण घ्या, तुम्ही पण त्याच स्टेशनवर जाल जिथून मला घरी जायचे आहे.
मग मुलगी विचारते तुला कोणत्या स्टेशनला जायचे आहे. यानंतर सौरभ म्हणतो की, मला झारखंडमधील रांची स्टेशनला जायचे आहे. त्यानंतर मुलीने असेही सांगितले की, तिलाही झारखंडच्या रांची जिल्ह्यात ठेवायचे आहे.
त्यानंतर सौरव म्हणाला की त्याच तिकिटात माझेही नाव असेल तर मला तिकीट जत्रेत जाणे सोपे जाईल. आणि मग त्याच तिकीटाने आम्ही आमचा प्रवास पूर्ण करू.
मुलगी सोनूशी सहमत आहे आणि म्हणते ठीक आहे, मी तुझे तिकीट माझ्यासोबत मिसळणार नाही. मग सौरव खिशातून पैसे काढतो आणि मुलीकडे पाहतो जेणेकरून तो तिच्यासाठी तिकीट खरेदी करू शकेल.
आम्ही दोघांनी तिकिटे काढली आणि ट्रेनच्या दिशेने धावलो. दोन्ही लोक ट्रेनमध्ये चढताच 1 मिनिटात ट्रेनने आपले इंजिन सुरू केले आणि पुढे जाऊ लागली. सावरा आणि मुलगी दोघांनीही सुटकेचा नि:श्वास सोडला आणि दोघेही एकमेकांच्या समोरच्या सीटवर बसतात आणि बोलू लागतात.
हावडा स्टेशन ते रांची स्टेशन पर्यंत प्रवास करण्यासाठी अंदाजे 8 ते 9 तास लागतात. आणि तोही हा प्रवास रात्रीचा प्रवास आहे, तिथून ट्रेन रात्रीच धावते. अशा परिस्थितीत दोघांना बोलण्याची संधी मिळते.
दोघेही आपापल्या जागेवर बसतात आणि एकमेकांशी बोलू लागतात. गाडी हलवताच काही वेळाने मुलगी म्हणते की तिला जेवायचे आहे, तिला भूक लागली आहे. मग सारा म्हणते, ठीक आहे, तू खा, मी नंतर खाईन, मला आत्ता भूक नाहीये.
हे ऐकून ती मुलगीही म्हणते की तू जेवशील तेव्हाच मी खाईन. कधी कधी सौरव विचारतो काय झालंय आणि मला वाटेल तेव्हा खाईन. तेव्हा ती मुलगी म्हणते की आपण दोघे एकत्र जात आहोत, मी एकटीच खाईन, मला आवडणार नाही, म्हणून तू जेवल्यावर मी खाणार नाही.
दोघांमध्ये संभाषण सुरू होते आणि त्याने मुलीला तिचे नाव विचारले आणि मुलगी तिचे नाव शोभा सांगते. तेव्हा मुलगी म्हणते मला तुझे नाव आधीच माहित आहे. यानंतर सौरव म्हणतो, तुला माझे नाव कसे कळले. तूच आहेस, तिकीट काढताना तू तुझं नाव आणि वय लिहिलं होतंस आणि ते तिकीट माझ्याकडे आहे, त्यामुळेच मला तुझं नाव माहीत आहे, असं शोभा सांगतात.
आता सौरभ म्हणतो की, मलाही हे माहित नाही, तुला माझे नावही माहित असले पाहिजे. मी तुला माझे नाव कधी सांगितल्याचेही आठवत नाही. तेव्हा ती मुलगी म्हणते की तू म्हणाला होतास की ती अजूनही मला ओळखते.
रात्री उशीर झाला, दोघेही आपापल्या जागेवर झोपले आणि दोघेही पहाटे ३:३० ला उठले. यानंतर दोघेही आपापल्या पाण्याच्या बाटल्या सोबत ठेवतात आणि मग दोघेही एकमेकांशी बोलू लागतात.
असे बोलत असताना सकाळचे ६ वाजले होते आणि दोन्ही गाड्या त्यांच्या गंतव्य स्थानकावर पोहोचणार होत्या. आपण एकमेकांपासून वेगळे व्हावे असे दोघांनाही वाटते. सौरभला ती मुलगी खूप आवडते, म्हणजे शेतकरी शोभाला खूप आवडतात आणि शोभालाही सौरव खूप आवडतो.
पण दोघेही एकमेकांशी न बोलता तिथून निघायला तयार होतात. ट्रेन थांबणार असल्याने शोभा आणि सौरभ या दोन्ही मुली भगताचे सामान उचलून त्यांच्या घराकडे निघाल्या.
सावरा आणि शोभा दोघीही आपापल्या घरी पोहोचताच. काही वेळाने सौरवच्या मोबाईलवर कॉल येतो. सौरव त्याच्या मोबाईल वरून कॉल रिसिव्ह करतो आणि म्हणतो तू कोणाला कॉल करत आहेस, तेवढ्यात पलीकडून आवाज येतो की मी शोभा आहे.
हे ऐकून सौरभचे मन अस्वस्थ होते आणि तो आनंदाने इकडे तिकडे फिरू लागतो. का कारण सौरवचा सकाळचा नंबर आणि त्याचा कॉल पाहून तिला खूप आनंद झाला. मग सकाळी ती मोबाईलवर म्हणते की तू तुझ्या घरी पोहोचला आहेस, तर सौरभ म्हणतो हो मी माझ्या घरी तासाभरापूर्वी पोहोचलो आहे.
यानंतर सौरभ शोभाला विचारतो की ती घरी पोहोचेल का. मग शोभा म्हणाली कि मी पण १ तास आधी पोहोचलो होतो आणि मला अंघोळ करून फ्रेश होण्यास वेळ लागला होता, मग मी १ तास नंतर कॉल केला.
आता दोघेही छान बोलू लागले. आम्ही रात्रंदिवस एकत्र बोलतो. आणि तुम्ही दोघेही एकमेकांशी खूप मैत्रीपूर्ण आणि प्रेमळ होऊ लागले.
एके दिवशी आम्ही एकमेकांना भेटण्यासाठी स्टेशनवर बोलावले आणि स्टेशनच्या शेजारी एक पार्क होते आणि आम्ही दोघांनी एकमेकांना भेटण्याची वेळ निश्चित केली. मग दोघे एकत्र येतात आणि बोलतात, एकमेकांना समजून घेतात आणि एकमेकांना स्नेह किंवा चुंबन देतात.
यानंतर दोघेही आपापल्या घरच्यांना लग्नासाठी विचारतात. घरच्यांनी दोघांच्या घरच्यांशी बोलून लग्नाला होकार दिला. हे ऐकून सोना खूप आनंदी होते आणि त्यांच्या लग्नाबद्दल ऐकून दोघेही मोठ्याने बोलू लागतात.
काही काळानंतर दोघेही लग्न करतात. आणि मग दोघेही एकमेकांसोबत कुटुंबाप्रमाणे राहू लागतात. दोघांचे संबंध खूप चांगले आणि चांगले चालले होते. कारण दोघांचे एकमेकांवर खूप प्रेम होते.
शेवटचे शब्द
माझ्या प्रिय मित्रांनो, जर तुम्हाला माझ्या या कविता आवडल्या असतील तर माझी ही पोस्ट लाईक करा आणि तुमच्या मित्रांसोबत शेअर करा. आणि सुंदर टिप्पण्या द्या. सोशल मीडियावर आमचे अनुसरण 🙏 करा.